İzmir’de birçok farklı kurumda gazetecilik yaptım. Her biri benim için tecrübeydi. İki yıl önce ise Gündeme Bakış’la yeni bir başlangıç yaptım.
Bu kez bir kurumda değil kendi kurduğum haber sitesinde özgürce haber yapmak için yola çıkmıştım.
Yıllardır teknolojiye olan ilgim nedeniyle haber sitesini kurmakta zorlanmadım. Adını buldum, renklerini tasarladım, başlıklarını açtım, kapaklarını yaptım. Her yerinde her noktasında iz bıraktım. Zaman içinde bir ekiple yol almaya başladık. Gidenler/gelenler oldu. Hepsine teşekkür ediyorum.
İçerik üretmek en zevkli yanıydı. Bundan hiç vazgeçmedim. Çünkü ben hep bundan beslendim. Telefonumun durmadan çalması, bayramda, karantinada günün her saatinde haber peşinde koşmaktan zaman zaman yorulsam da aslında bu benim gıdamdı!
İnsan işini çok severek yapınca yorulmuyormuş bunu bir kez daha gördüm.
Amacı sadece gazetecilik yapmak olan bu genç adama sahip çıkan, ona kol kanat geren, mesleğin en zor yanlarını öğreten, bana rahat uçmam için kanat takan bende emeği çok büyük olan ablalarıma ve abilerime yürekten teşekkür ederken,; haberlerimi yakından takip eden, bir bilgi geldiğinde benimle paylaşan, telefonumu günün her saatinde açan, bana güvenen çok değerli haber kaynaklarıma da müteşekkirim.
Siz olmasanız yapamazdım.
Gündeme Bakış bugün iki yaşında. Hayatınızda yer ettiyse, takibe aldıysanız, ne yazacağımızı merak ediyorsanız ve gündemi bizden takipteyseniz ne mutlu bana.
Ben üçüncü yıl için büyük hayaller kurmayı sürdüreceğim.
“Acaba yarın ne haber verecekler?” beklentisini hep sıcak tutmaya çalışacağız.
Bu zor ve sıkıntılı korona karantinasında tek sığınağımız hayallerimiz değil mi zaten!
Sevgiyle ve sağlıkla kalın
